“ ... in opdrag van God ons Verlosser en van Christus Jesus ons Hoop.” - 1 Timoteus 1:1.

“... terwyl ons uitsien na die salige hoop en glansryke verskyning van ons groot God en Verlosser, Jesus Christus” - Titus 2:13 (2020 vertaling).

Hoop is geloof wat uitstrek tot in die verste toekoms. Die Christelike hoop is geloof wat so sterk is dat dit jou kan dra tot deur die laaste krisis van die lewe, nl die dood en die eindoordeel. As die hoop op die mens en sy vermoëns moes staatmaak, sou dit baie gou gestrand het. Maar nou, omdat die hoop hom rig op ons groot God en Verlosser, Jesus Christus, bly dit op 'n vaste koers deur alle storms heen, omdat Jesus Christus deur alles heen getriomfeer het. Alleen hierdie inhoud van ons hoop maak ons hoop onaantasbaar. Daarom moet ons daagliks leer om ons hoop net op Jesus Christus te stel. Wat Hy gedoen het en nog doen, is goddelik en daarom alles oorwinnend.

Ons kan uitsien na die salige hoop in die glansryke verskyning van ons groot God en Verlosser, Jesus Christus. Hy staan by die laaste grens van ons bestaan, asook van die hele kosmiese bestaan. Hy wag daar op ons. Die beste lê nog vir ons voor. Wie Christus nie deel maak van sy verwagtinge nie, het geen hoop nie, omdat hy aan die grens van sy bestaan geen God en Heiland het om hom daardeur te help nie. Paulus skryf aan Titus dat die gelowiges nie hoef te huiwer by die gedagte om by die laaste grens God in sy heiligheid en oordeel te ontmoet nie. Ja, hoe sou ons mense met 'n lewe vol sondes voor God kan verskyn? Daar sou geen hoop wees nie. Maar die apostel herinner ons aan die feit dat die groot God en Heiland, Jesus Christus, Homself aan ons gegee het om ons vry te maak van ongeregtigheid en vir Hom te reinig as 'n vrygekoopte volk. 

Hulle wat hul laat vrymaak en laat reinig tot 'n volk wat ywerig is in goeie werke, sal die groot God en Heiland aan die laaste grens van hierdie bestaan ontmoet. Ons kan vandag leef met die oog op die toekoms, op Jesus Christus se glansryke verskyning. Ons is op reis, ons is pelgrims. Dit is doodnatuurlik dat ons die laaste grens maar liewer so ver as moontlik wil wegskuif, omdat ons ons teen sy vrymakende en reinigende werk wil verset, en omdat ons liewer geen pelgrims wil wees nie. As ons geloof in Christus nou al so swak is, hoe sal ons geloof dan so sterk kan wees dat dit uitstrek tot die hoop in Christus by die einde van die tye? Dit is 'n wisselwerking. Hoe meer Christus die uitsluitlike inhoud van ons geloof word, des te meer word Hy die uitsluitlike inhoud van ons hoop. En ook omgekeerd. En ons kan sê dat die liefde, geloof en hoop vervul word in die heimwee na Christus se glansryke verskyning. Daarom moet ons vurig bid: “Vervul ons met u liefde.”

Uit: Venster op het Leven, deur ds J Overduin.