“En nou het ons nog iets anders om van julle te vra, broers. Julle het van ons geleer hoe God wil hê julle moet lewe. Julle doen dit ook, maar in die Naam van die Here Jesus versoek ons julle dringend: Lê julle nog meer daarop toe. Julle ken die voorskrifte wat ons op gesag van die Here Jesus aan julle oorgedra het. Dit is die wil van God dat julle heilig moet lewe. Weerhou julle van onsedelikheid...... julle moenie deur hartstog en begeerte gedrywe word soos die heidene wat vir God nie ken nie............. Wie hierdie voorskrifte verwerp, verwerp dus nie maar net 'n mens nie, hy verwerp God wat ook sy Heilige Gees aan julle gegee het. Oor broederliefde hoef ons nie aan julle te skrywe nie, want julle is self deur God geleer om mekaar lief te hê...” - 1 Tessalonisense 4:1-12 (83-vertaling).

In die 1983-vertaling van die Bybel lees ons telkemale van “heilig moet lewe”, terwyl die 1953-vertaling praat van “heiligmaking”. In die Grieks word die woord “hagiasmos” hier gebruik wat “heiligheid” of ook "heiligmaking" beteken. Die 1953-vertaling is dus meer korrek: “Want dit is die wil van God: julle heiligmaking.....”  Heiligmaking (Eng: sanctification; King James vertaling) is baie meer as net 'n menslike manier van lewe. Heiligmaking is 'n moeilike woord of begrip omdat dit so omvattend is. Dit beteken 'n lewe sonder die dinge wat onrein is. Soos die tempel heilig en aan God toegewy was - sekere dinge is net nie daarin toegelaat nie - so moet die gelowige as tempel van die Heilige Gees ook rein en heilig wees. Dit is dus eerstens die wil van God en die werk van die Heilige Gees in die gees van die mens, maar sluit nie die mens se aandeel daarin uit nie.

Die mens kan sy gemoed nie rein hou as hy toegee aan onreine gedagtes of deelneem aan dinge wat hy by voorbaat weet dat dit nie volgens die wil van God is nie. Elke gelowige mens se gewete waarsku hom wanneer hy met dinge te doen kry wat vir hom gevaarlik kan wees vir sy geestelike lewe. Dit is asof daar êrens in sy siel 'n klokkie lui, of 'n rooi liggie flikker in sy brein. Mense wat deur 'n rooi lig ry, kan seerkry. So kan ons geestelik ook seerkry as ons nie ag gee op waarskuwings van die Heilige Gees wat oor ons sieleheil die wag hou nie.

Paulus vermaan die gemeente voorts met betrekking tot die onderlinge liefde tussen medegelowiges, want dit is deel van die liefdesgebod van die Here Jesus (Luk 10:27). Petrus sê in 1 Petrus 1:22: “As julle in gehoorsaamheid aan die waarheid julle siele deur die Gees tot ongeveinsde broederliefde gereinig het, moet julle mekaar vurig liefhê uit ‘n rein hart.” (53-vertaling). Dan neem Petrus dit weer verder as hy sê: “Voeg by die godsvrug die broederliefde, en by die broederliefde die naasteliefde.” (2 Petrus 1:7 ;53-vertaling). In die 1983-vertaling is dit duideliker “...die godsvrug met liefde onder mekaar en die liefde onder mekaar met liefde vir alle mense.”

Daar is dus 'n besondere band van liefde tussen ons as gelowiges. Dit behoort ook nie anders te wees nie, want ons is lede van een liggaam. Paulus se ook as een lid ly, ly almal saam (1 Kor 12:26). Ons deel in mekaar se vreugde en leed. Laat ons as kinders van die Here só teenoor mekaar voel en optree. Dit is die wil van ons Hemelse Vader.

Uit:  'n Lig vir my pad, deur Nig Sans (verwerk)