Die samelewing van vandag is gesteld op “dis mý reg” en daarmee word geregtigheid en regverdigheid eintlik op die agtergrond geskuif. “Dis mý reg”: ék het reg hierop, ék wil dit hê soos ék wil.

Wie is ons dat ons so kan dink? Want “mý reg” is iets anders as regverdigheid. En dit is gevaarlik, so gevaarlik dat dit die reg van die staat kan aantas. Maar hoe gebeur dit? Miskien kom dit daarop neer dat God nie meer in die samelewing aanwesig is nie. En as jy jou nie meer aan 'n hoër gesag, soos aan God, hoef te verantwoord nie, dan word jyself god. Dan gaan dit om wat jý wil. 'n Soort van oersonde wat by Adam en Eva in die paradys plaasgevind het. Ék bepaal wat ék wil, wat ék wil wees – van watter boom ék wil eet onder die invloed van Satan, die slang.

Daar is sekere dinge waarop jy wel reg het. Jy het reg op goeie diens as die kliënt van 'n onderneming. Jy het reg daarop dat jou afval verwyder word, want jy het 'n munisipale heffing daarvoor betaal. Jy het reg daarop dat onderhoud aan jou betaal word na 'n egskeiding as die hof so beslis het. Jy het reg op mediese sorg, want jy betaal mediese versekering. En dan maak dit nie saak hoe jy leef nie, want jy het reg daarop. So kan 'n mens nog baie dinge opnoem.

Dit is almal goeie dinge, want hierdie dinge beskerm die land se burgers teen magshebbers, of dit in die politiek is of in die bedryfslewe. Maar dit kan deurslaan na jou persoonlike lewe waarin jy eise stel op “mý reg.” Dan speel genade geen rol meer nie, want dan word jy “'n Ego” - “Ék het reg hierop”, “Ék wil dit so hê.” En dít is verkeerd, dit is gevaarlik ook.

Het jy al daaraan gedink hoeveel reg God op jou het? As God nou op dieselfde manier en met dieselfde maatstaf na ons kyk as wat ons na die lewe kyk – God wat reg het op jou lewe – God wat jou kan straf as jy anders lewe as wat Hy met jou bedoel. Hoe erg sou dit nie met ons gegaan het nie!

God sy dank dat Hy sy genade en vergewing so dikwels hoër stel as sy regverdigheid oor jou en my. En ja, dit kán omdat Jesus Christus met sy kruis tussen ons en God die Vader gaan staan het. Daarom kan God ons genadig wees. Die Bybel het baie daaroor te sê dat jy nie jou eie gewaande reg voorop moet stel nie, en onbaatsugtig moet wees teenoor jou omgewing en die samelewing. En die teks wat sentraal staan, is die teks uit Levitikus 19:9-10 (53-vertaling): “En as julle die opbrings van julle land oes, moet jy die kant van jou land nie heeltemal afoes en die are wat val, nie versamel nie. Jou wingerd moet jy ook nie skoon afoes nie, en die trossies wat van jou wingerd val, nie versamel nie. Vir die arme en die vreemdeling moet jy dit laat oorbly. Ek is die HERE julle God.”  (Sien ook Deuteronomium 24:19-21).

Die Bybel sê jy het 'n land, en as jy daarvan oes moet jy wat jy laat val, maar net so laat lê – laat die rande onafgeoes. Jy hoef nie na alles te gryp en te sê: “dit behoort aan my – dit is mý land, hier het ek reg op”, of by die druiwe-oes “dit behoort aan my” nie. God sê: laat dit lê vir die vreemdelinge en die armes. Met ander woorde, dit behoort nie alles aan jou nie. Jy het dit gekry. Jy het miskien hard daarvoor gewerk, maar God het dit aan jou uit genade gegee en dit is goed om dit ook uit jou hande te laat gaan.

Wees nie so gesteld op “mý reg” nie. Kyk waar jy ander mense kan help, of tegemoet kan kom as hulle in nood verkeer. Dat jy met jou oes nie alles wil binnehark nie – dat jy nie “mý reg” wil toepas op jou geld en jou besittings nie. Dat jy 'n oop hand het met dít wat God jou gegee het. Die druiweranke is van die druiweboer, en die koringare staan op die land van die boer, maar dit behoort aan God die Here. Ons staan op vir die reg, maar moet afstand doen van “mý reg” omdat ook ons medemens iets nodig het, sodat God daardeur geëer word.

Jurjen ten Brinke, Hoop voor Noord, Amsterdam-Noord (verwerk)