“Ag, was ek maar soos in die vorige maande, soos in die dae toe God my bewaar het” - Job 29:2 (53-vertaling).

Baie van ons Christene kyk, soos Job, met vreugde na die verlede terug, terwyl ons ontevrede en mistroostig voel oor die hede. Ons dink terug aan die mooi en goeie dae wat ons uit die hand van die Here ontvang het. Maar nou is ons lewe gevul met droefheid en hartseer.  Daar was 'n tyd dat ons Jesus Christus se teenwoordigheid aangevoel het, maar nou voel ons vér van Hom af. Ons voel asof ons van Hom weggedwaal het, en dan kom die versugting: "Ag, was ek maar soos in die vorige maande.” Ons mis die vertroue en die sielevrede van weleer; ons vind geen vreugde meer in die genademiddele wat van God kom nie, ons gemoed is onrustig en die vurige ywer vir die verheerliking van God ontbreek.

Daar kan velerlei oorsake vir hierdie treurige toestand wees. Miskien is dit 'n gebedslewe wat agteruitgegaan het, want die verwaarlosing van die binnekamer is die begin van die geestelike verval. Óf dat die hart ander dinge dinge begin aanhang buite God; dit is wanneer die liefde vir aardse goed groter word as vir die hemelse. Ons God is 'n jaloerse God wat nie tevrede is met 'n halwe hart nie. Hy wil eerste in ons lewe wees. Hy neem die sonskyn van sy teenwoordigheid weg uit 'n hart wat koud teenoor Hom geword het. Moet ook nie die “eie ek” vergeet wanneer selfvertroue en selfgeregtigheid jou lewe begin beheers nie; wanneer jou eie trots jou hart oorneem in plaas daarvan dat jy jou verneder by die voete van Jesus.

As jy voel dat dit nie met jou is “soos in die vorige maande nie”, is dit nou tyd om tot die daad oor te gaan; moenie tevrede wees met 'n vrome wens om die vroeëre geluksaligheid weer terug te kry nie. Gaan nou onmiddellik en soek jou Meester op en bekla jou nood by Hom.  Vra Hom vir sy genade en krag om jou te help om in nouer gemeenskap met Hom te kan leef; verootmoedig jouself voor Hom. Hy sál na jou luister, jou wéér oprig en jou die lig gee wat uit jou lewe verdwyn het. Moenie gaan sit en sug en kla nie. By die lewende Geneesheer is daar hoop, ja nog veel meer, die besliste sekerheid van genesing hoe erg jou geval ook al mag wees.

Charles Haddon Spurgeon (1834-1892) (vry vertaal)